Zaterdag 5 november Sanur Uluwatu Tempel

Zaterdag, 5 november 2011 Sanur

Beste mensen, ja ja, beste mensen, even luisteren, ja

Af en toe denk ik nog aan onze kordate reisleidster Ely en aan bovenstaande tekst die ze steeds maar weer herhaalde als ze wat mee te delen had. Sommige mensen nestelen zich vanzelf in een hoekje van je hart en doen daar helemaal geen moeite voor, anderen krijgen daar nooit een plekje hoe ze ook hun best doen. Je kunt daar zelf niets aan doen, het gebeurt gewoon. Ely was wel bijzonder en heeft van onze reis iets moois gemaakt.

Gisteren hebben we de dag lekker aan het zwembad doorgebracht want een aantal van de groep vertrokken richting huis en die wilden we toch even uitzwaaien. Om 15.00u werden ze gehaald en naar het vliegveld gebracht voor de lange terugreis. Daarna zijn wij even gaan winkelen hier in Sanur.

Vanmorgen is Bert al om 5.30u richting strand gelopen voor een vroege zonsopgang. Vissersbootjes, garnalenvissers, strandschoonmakers, het was al redelijk druk. Beetje bewolkt maar al bloedheet. Volgens de Balinezen is het nog nooit zo warm geweest omstreeks deze tijd, het wordt nooit warmer dan 28 gr. Nu is het 36 gr. in de schaduw en met een hoge luchtvochtigheid moet je héél veel drinken. Met de airco en het koelkastje op de kamer zijn we ontzettend blij. Wel zijn (door die warmte, denk ik) die muggen ontzettend actief, al spuit je je helemaal onder de Deet (wat we trouw doen), ze prikken je bijna lek, waar je ook nog hele dikke bulten van krijgt haha, volgens mij zag ik er één met een gas(lees, Deet)masker op.....................

Vanmorgen na het ontbijt naar het zwembad omdat we vanmiddag om 13.00u werden gehaald voor een excursie. Eerst naar een plek dichtbij Pecatu (spreek uit, Peetsjattoe) waar een kunstenaar op 40 ha grond een soort toeristentrekpleister aan het realiseren is. Een enorm beeld zijn ze daar aan het maken van één van hun hindoegoden, het is nog groter dan het vrijheidsbeeld in New York (foto's komen nog). Ook met een enorme garuda (grote arend denk ik) zijn ze bezig. Hele grote kloven hebben ze gemaakt in de kalksteenrotsen, wordt een mooi themapark denk ik. Iemand vroeg mij daar of ik met hem op de foto wilde, hij pakte mij vast alsof ik zijn vriendin was en er werd een foto gemaakt. Bij het grote beeld een vrouwenclub, ook op de foto............... daarna een gezin met opa&oma. Ik weer met oma, dochter en kleinkind. Dat is nog een aantal keren gebeurd, geen idee waarom. zie er nou niet echt als een filmster uit maar waarschijnlijk omdat ik blond (lees lichtgrijs) ben.............. Wel grappig om bekeken te worden, meestal is het andersom.

Daarna naar de Uluwatu tempel gegaan, gelegen op de uiterste zuidpunt van Bali en het is één van de belangrijkste heilige tempels van het eiland. Wat de plek nog meer uniek maakt is de prachtige locatie, je hebt een fantastisch uitzicht op de rotskust en de omringende oceaan. het wordt ook wel de Apentempel genoemd omdat er (héél) veel apen in de tempel wonen en deze zijn echt heel brutaal. je moet goed op je loszittende eigendommen letten want zo'n aap heeft het zo te pakken. Er staat een man naast me met een bril, aap springt op rug, grijpt bril, aap boven in boom, weg bril.............. haha. Er moest een tempelbewaarder aan te pas komen die een zakje snoepjes naar boven gooide, die aap ving dat op en gooit die bril naar beneden, bril stuk, haha nee hoor dat was een te mooi einde geweest, hij was nog heel................. Wij hadden onze brillen gelukkig al af gedaan. Die krengen waren ook gek op slippers, ze trokken ze zo van je voeten en die vrouwen maar gillen. Ik ben nog nooit zo snel door een best wel interressant bouwwerk gelopen, zie je het al voor je, zonder bril, tas tegen je aangeklemd en maar tegen Bert roepen, je blijft dicht bij me, laat me niet alleen want die fladdert overal naartoe alstie foto's maakt. Jammer genoeg ben ik nou eenmaal niet zo gek op dit soort dieren die op je springen. Een man had bananen gekocht om uit te delen, hij werd besprongen en volledig ondergedompeld door die schatjes, jakkie bah. Bert beloofde wel een mooi foto te maken mocht er eentje op mijn kop springen, ik wist niet dat ik zo snel kon lopen......

Voor de zonsondergang en een etentje zouden we naar Jimbaran gaan maar halverwege zei Bert, volgens mij gaan we terug naar Sanur................. Vraag ik aan de gids "ik dacht dat we naar Jimbaran gingen" geeft hij als antwoord "het is bewolkt, we gaan terug naar het hotel", haha niks zonsondergang maar volgens mij was dat niet de afspraak voor deze excursie. Uit nijd heb ik geen fooi gegeven maar had daar later weer spijt van. We hebben nog 4 privé excursies tegoed en dat gaan we met deze mijnheer doen, we zijn benieuwd.................

Oh ja, beste mensen, gisteravond schrok ik wakker, dacht dat de koelkast ontplofte maar het was een aardbeving, 30 km verderop, 5.3 op de schaal van Richter en wij schudden even mee...................

En beste mensen, de gids vertelde dat de vulkaan Merapi op Java gisteren ook weer was uitgebarsten en een gedeelte van de weg naar de Borobudur had verwoest, niemand kon er meer naartoe......

Tot de volgende keer en voor vanavond allemaal welterusten, wij gaan nu slapen het is 22.30u