Vrijdag 28 oktober Prambanan

Vrijdag 28 oktober 2011 Malang

Vandaag een lange maar daarom niet minder spectaculaire busreis van Jogjakarta dwars door Centraal en Oost Java naar Malang staat er in het reisschema. Vanmorgen om 5.30u moesten de koffers voor de kamer staan en daarna weer aan zo'n heerlijk ontbijt. Een uurtje later vertrokken we en waren net Jogjakarta uitgereden of de 1e stop was bij de indrukwekkende Prambanan, de grootste Hindoe-tempel van Indonesië. Daar werden we een uurtje door een gids rondgeleid en natuurlijk weer de nodige foto's..............

Na de Prambanan begon de 360 km naar Malang en die afstand is op de snelweg een kleine 4 uurtjes rijden maar niet op Java. We vertrokken om 8.oou en om 19.00u waren we in ons hotel, half uurtje koffiepauze, één uurtje lunch, 10 minuten fotostop, oh ja ook nog 10 minuten toiletstop. Ondanks de schitterende tocht is het wel een héél eind in de bus zitten. Zeker als je aankomende nacht om half één wordt gewekt voor een tocht naar de Bromo vulkaan. We zijn hier nu eenmaal dus willen we die vulkaan ook zien, slapen doen we straks maar op Bali. Iedereen heeft al wel aardig geleerd te slapen in de bus. Vandaag zaten wij een keertje voor in de bus, makkelijker voor Bert om mooie kiekjes te maken en je hebt een prachtig uitzicht.

Onze reisleidster Ely is een schat, we worden ontzettend verwend. Trossen zoete kleine banaantjes gaan geregeld de bus door. Vandaag kwamen daar klengkengs bij, een soort lycees (geen idee of ik het allemaal goed spel). Indonesische zoetigheid, bepaald soort koekjes, ze laat ons van alles proeven.

De rit van Jogjakarta naar Malang brengt je door een geweldig gebied, heel veel dorpjes, prachtige sawa's, lieflijke terrassen tegen de bergen in die mooie groene kleur. Hele stukken aangeplante djattyboemen die over 50 tot 60 jaar het mooiste hout leveren. Als die bomen omgezaagd zijn dan halen ze de wortelstronk eruit en daar maken ze de mooiste meubels van.

Het was een smalle 2-baansweg waar we over reden en de chauffeur heeft werkelijk een medaille verdiend. Het verkeer hier is gewoon verbijsterend. Als er bekeurd zou worden zoals wij dat in Nederland gewend zijn dan zou de schatkist van Indonesië uit zijn voegen barsten. We hebben echt met verbijstering gekeken naar wat hier allemaal kan en het gaat nog goed ook............... Graag zou ik een paar sterke verhalen willen vertellen maar het is nu 20.00u en ik moet echt naar bed want 0.30u gaat onverbiddelijk de wekker.......

Wat is het toch leuk wat je allemaal ziet, het is allemaal nieuw en wat genieten we daar toch van. De vriendelijkheid is hartverwarmend en het is gek maar dat verveelt nooit........
Lieve allemaal wij gaan naar bed, werk ze nog even en welterusten als jullie daar aan toe zijn.