Zondag 17 juni 2012 Adiyaman en Kahta
Door: Dini
Blijf op de hoogte en volg Dini
17 Juni 2012 | Turkije, Ankara
Zondag 17 juni 2012 Adiyaman en Kahta
Vanmorgen vertrokken we om 20.00u richting Adiyaman voor één nacht in hotel Grand Isias, voor ons een wat vreemde naam maar het zal in het Turks ongetwijfeld iets anders betekenen. Het ontbijt was prima, alles in overvloed en het schaaltje kersen na de broodjes en yoghurt smaakte prima. Buiten de airco gekoelde kamer is het warm, zéér warm kan ik zeggen maar we klagen niet, je raakt er zelfs een beetje aan gewend....... haha nu jok ik een beetje, 45 gr. is en blijft erg warm. Ook de airco in de bus werkt op volle toeren, alleen niet in de bagageruimte. De dagcrème is vloeibaar geworden en je kunt rustig je kleding wassen en nat in je koffer doen, gegarandeerd dat het 's avonds droog is. Het is vandaag de laatste dag die we in Oost Turkije doorbrengen dus gaan we daar maar eens uitgebreid van genieten. We hoefden vandaag niet ver te rijden, morgen daarentegen wel, zo'n 500 km naar Cappadocië. Langzaam trekken we noordwaarts en steken de rivier de Eufraat over.
Onze eerste stop was bij de één na grootste stuwdam ter wereld. De Atatürkdam is een stuwdam in de Eufraat bij Sanliurfa en Adiyaman, gebouwd in de periode 1983-1990 en geopend in 1992. Het is de grootste en belangrijkste van de 22 stuwdammen in het project Zuidoost-Anatolië. Het bijbehorende stuwmeer, het Atatürkstuwmeer, heeft een oppervlakte van 817 km² en een opslagcapaciteit van 48,5 milard m³. Dam en stuwmeer zijn vernoemd naar Mustafa Kemal Atatürk.
Wat een enorme klus is dat geweest, het lag er schitterend bij en we hadden een mooi uitzicht op dit prachtige stuk werk wat mensen hebben uitgedacht en gemaakt. Wel zie je bij aankomst op het plateau een monument met de namen van degenen die tijdens de werkzaamheden aan de dam zijn verongelukt, daar werd je niet echt vrolijk van ondanks het mooie kunstwerk.
Om half 12 arriveerden we in het hotel en hadden 'vrij' tot 3 uur. Gewandeld naar een geschikt restaurant en gevonden natuurlijk. Er wordt begonnen met het serveren van flessen water, een schaal heerlijk Turks brood, een salade en dan komt hetgeen je hebt besteld, eventueel nog een drankje en smullen maar. Na afloop een chai, dat is een glas Turkse thee en je krijgt daarna de rekening die overigens altijd erg mee valt. Op deze manier is het de afgelopen weken veelvuldig gegaan en er is geen maaltijd geweest die ons tegenviel. Wat zal dat weer afkicken worden want vanaf a.s. zaterdag mogen we het echt zelf weer doen......
Om 15.00u stonden er 2 busjes klaar om ons naar Nemrut Dagi te brengen, de beroemde berg, waar koning Antiochus I begraven ligt. Lang regeerde hij niet maar zijn begraafplaats trekt vele bezoekers, logisch want hij heeft er iets prachtigs van laten maken. De bus bracht ons een eind naar boven en de rest wandel je. Nou heeft het gezelschap van 5 een beetje ervaring met mijn amechtig gehijg als ik iets moet beklimmen dus werd er met klem geadviseerd om per ezel naar boven te gaan. Hahahaha, ik op een ezel, en ja ik ging op die ezel (Shireen genaamd) na het aanschouwen van de berg. Kostte nog 30 lire ook maar eerlijk is eerlijk, de donkey heeft mij keurig boven afgezet. Eerst wat krampachtig (vreselijke foto's als bewijs...) maar allengs huppelde ik er vrolijk op los, hahaha.
Het waaide ontzettend op 2300 m hoogte maar daar sta je dan, oog in oog met een 75m hoge piramide van losse stenen en de kolossale tronen en hoofden die Antiochus liet uithakken, indrukwekkend. Het graf is in de berg uitgehakt en voor de 125m hoge piramide daar bovenop werden grote stenen in kleine stukken gehakt. Aan beide kanten van de hoge stenen berg werden een aantal enorme tronen geplaatst met beelden die nu in stukken voor de piramide liggen. De oorzaak daarvan is dat er in de tijd dat er nog geen bescherming was van oudheidkundige stukken iedereen kon doen wat hij wil. De Britten hebben geprobeerd het graf te openen door met dynamiet de piramide op te blazen, daardoor is de berg met 50 m verlaagd de tronen en beelden werden vernield en de hoofden lagen er naast. Overigens hebben ze het graf niet kunnen openen maar het is ontzettend jammer wat hier is gebeurd. Ondanks de vernielingen is het nog een indrukwekkend geheel en vooral tegen zonsondergang is het een prachtig gezicht met dat bijzondere licht.
Voordat we op bezoek gingen bij Antiochus I zijn we gestopt bij Karakus waar de grafheuvel ligt van de koninginnen van Commagene, ook zijn we gestopt bij een brug uit de Romeinse tijd over de rivier de Cendere die nog bijna helemaal intact was. Een moderne brug lag iets verderop en het contrast is enorm. Het was druk met mensen die aan het zwemmen of picknicken waren, gezellig. De gigantische vijgenbomen voorbij de brug boden genoeg schaduw voor de gezinnetjes die lekker aan het eten waren. De rit bracht ons verder door de bergen langs mooie plekjes en uitzichten die nooit gaan vervelen.
De zonsondergang was het sein om weer naar beneden te wandelen en na een glas thee op weg terug naar het hotel waar we om 21.45u aankwamen. Bert wil Nederland – Portugal zien dus heb ik tijd om het verslag te schrijven. Morgen vertrekken we om 7.00u dus loopt de wekker wel erg vroeg af................maar ja, 500 km............
Vanmorgen vertrokken we om 20.00u richting Adiyaman voor één nacht in hotel Grand Isias, voor ons een wat vreemde naam maar het zal in het Turks ongetwijfeld iets anders betekenen. Het ontbijt was prima, alles in overvloed en het schaaltje kersen na de broodjes en yoghurt smaakte prima. Buiten de airco gekoelde kamer is het warm, zéér warm kan ik zeggen maar we klagen niet, je raakt er zelfs een beetje aan gewend....... haha nu jok ik een beetje, 45 gr. is en blijft erg warm. Ook de airco in de bus werkt op volle toeren, alleen niet in de bagageruimte. De dagcrème is vloeibaar geworden en je kunt rustig je kleding wassen en nat in je koffer doen, gegarandeerd dat het 's avonds droog is. Het is vandaag de laatste dag die we in Oost Turkije doorbrengen dus gaan we daar maar eens uitgebreid van genieten. We hoefden vandaag niet ver te rijden, morgen daarentegen wel, zo'n 500 km naar Cappadocië. Langzaam trekken we noordwaarts en steken de rivier de Eufraat over.
Onze eerste stop was bij de één na grootste stuwdam ter wereld. De Atatürkdam is een stuwdam in de Eufraat bij Sanliurfa en Adiyaman, gebouwd in de periode 1983-1990 en geopend in 1992. Het is de grootste en belangrijkste van de 22 stuwdammen in het project Zuidoost-Anatolië. Het bijbehorende stuwmeer, het Atatürkstuwmeer, heeft een oppervlakte van 817 km² en een opslagcapaciteit van 48,5 milard m³. Dam en stuwmeer zijn vernoemd naar Mustafa Kemal Atatürk.
Wat een enorme klus is dat geweest, het lag er schitterend bij en we hadden een mooi uitzicht op dit prachtige stuk werk wat mensen hebben uitgedacht en gemaakt. Wel zie je bij aankomst op het plateau een monument met de namen van degenen die tijdens de werkzaamheden aan de dam zijn verongelukt, daar werd je niet echt vrolijk van ondanks het mooie kunstwerk.
Om half 12 arriveerden we in het hotel en hadden 'vrij' tot 3 uur. Gewandeld naar een geschikt restaurant en gevonden natuurlijk. Er wordt begonnen met het serveren van flessen water, een schaal heerlijk Turks brood, een salade en dan komt hetgeen je hebt besteld, eventueel nog een drankje en smullen maar. Na afloop een chai, dat is een glas Turkse thee en je krijgt daarna de rekening die overigens altijd erg mee valt. Op deze manier is het de afgelopen weken veelvuldig gegaan en er is geen maaltijd geweest die ons tegenviel. Wat zal dat weer afkicken worden want vanaf a.s. zaterdag mogen we het echt zelf weer doen......
Om 15.00u stonden er 2 busjes klaar om ons naar Nemrut Dagi te brengen, de beroemde berg, waar koning Antiochus I begraven ligt. Lang regeerde hij niet maar zijn begraafplaats trekt vele bezoekers, logisch want hij heeft er iets prachtigs van laten maken. De bus bracht ons een eind naar boven en de rest wandel je. Nou heeft het gezelschap van 5 een beetje ervaring met mijn amechtig gehijg als ik iets moet beklimmen dus werd er met klem geadviseerd om per ezel naar boven te gaan. Hahahaha, ik op een ezel, en ja ik ging op die ezel (Shireen genaamd) na het aanschouwen van de berg. Kostte nog 30 lire ook maar eerlijk is eerlijk, de donkey heeft mij keurig boven afgezet. Eerst wat krampachtig (vreselijke foto's als bewijs...) maar allengs huppelde ik er vrolijk op los, hahaha.
Het waaide ontzettend op 2300 m hoogte maar daar sta je dan, oog in oog met een 75m hoge piramide van losse stenen en de kolossale tronen en hoofden die Antiochus liet uithakken, indrukwekkend. Het graf is in de berg uitgehakt en voor de 125m hoge piramide daar bovenop werden grote stenen in kleine stukken gehakt. Aan beide kanten van de hoge stenen berg werden een aantal enorme tronen geplaatst met beelden die nu in stukken voor de piramide liggen. De oorzaak daarvan is dat er in de tijd dat er nog geen bescherming was van oudheidkundige stukken iedereen kon doen wat hij wil. De Britten hebben geprobeerd het graf te openen door met dynamiet de piramide op te blazen, daardoor is de berg met 50 m verlaagd de tronen en beelden werden vernield en de hoofden lagen er naast. Overigens hebben ze het graf niet kunnen openen maar het is ontzettend jammer wat hier is gebeurd. Ondanks de vernielingen is het nog een indrukwekkend geheel en vooral tegen zonsondergang is het een prachtig gezicht met dat bijzondere licht.
Voordat we op bezoek gingen bij Antiochus I zijn we gestopt bij Karakus waar de grafheuvel ligt van de koninginnen van Commagene, ook zijn we gestopt bij een brug uit de Romeinse tijd over de rivier de Cendere die nog bijna helemaal intact was. Een moderne brug lag iets verderop en het contrast is enorm. Het was druk met mensen die aan het zwemmen of picknicken waren, gezellig. De gigantische vijgenbomen voorbij de brug boden genoeg schaduw voor de gezinnetjes die lekker aan het eten waren. De rit bracht ons verder door de bergen langs mooie plekjes en uitzichten die nooit gaan vervelen.
De zonsondergang was het sein om weer naar beneden te wandelen en na een glas thee op weg terug naar het hotel waar we om 21.45u aankwamen. Bert wil Nederland – Portugal zien dus heb ik tijd om het verslag te schrijven. Morgen vertrekken we om 7.00u dus loopt de wekker wel erg vroeg af................maar ja, 500 km............
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
