Zaterdag 9 juni 2012 Erzurum
Door: Dini
Blijf op de hoogte en volg Dini
09 Juni 2012 | Turkije, Erzurum
Zaterdag 9 juni 2012 Erzurum
Om 7.45u de koffers buiten de kamer had Ismaïl ons gevraagd zodat we na het ontbijt om 8.30u konden vertrekken. Wel heerlijk om zelf niet met je reistassen te hoeven sjouwen. 's Morgens zet je ze voor je kamer en bij aankomst in het volgende hotel schrijf je je kamernummer erop zodat ze even later keurig worden afgeleverd, wat een luxe. Het brood tijdens het ontbijt was vanmorgen in tegenstelling tot gisteren heerlijk vers en met honing uit deze omgeving smaakte het voortreffelijk.
De reis ging vanmorgen van het bergdorpje Yusufeli waar we in een prima hotel hebben geslapen en gegeten naar Erzurum, de grootste stad in het oosten van Turkije. Deze stad ligt op bijna 2000m hoogte, op de uitgestrekte Anatolische Hoogvlakte. Door haar hoogte heeft Erzurum het meest ruige klimaat van heel Turkije. Hoewel de stad gelegen is in een bar klimaat met lange winters (het kan wel tot min 36 gr. vriezen) en er in het gebied veel aardbevingen voorkwamen, ontwikkelde de stad zich tot een belangrijke halte in de zijderoute van Perzië naar de Zwarte Zee.
Gisteren was regen de hele dag onze vaste metgezel maar volgens mij had de zon spijt van haar afwezigheid tijdens zo'n prachtige reis en probeerde zij dat vandaag goed te maken door overdreven haar best te doen. Uiteraard hadden wij geen bezwaar tegen een strak blauwe lucht met een stralende zon die zich af en toe toch nog achter een wolk verschool om haar schaamte over gisteren te verbergen. Maar goed in de loop van de dag hebben we haar vergeven en waren de wolken verdwenen. De rit was spectaculair, je wist gewoon niet waar je kijken moest, enorme bergen met een prachtige structuur die ooit door oerkrachten zijn veroorzaakt. Onze eerste stop was op een plek waar moerbeibomen stonden waarvan de vruchten rijp waren om te plukken. Het was voor mij de 1e keer dat ik een moerbei mocht eten. Ze zien eruit als dikke witte rupsen maar smaken heerlijk. Granaatappel - en vijgenbomen stonden in de buurt om het plaatje compleet te maken. Wat ik niet wil vergeten te vertellen over de diverse soorten tamarindes die hier groeien zijn de kleuren, variërend van een lichte roomkleur tot geel, roze en donkerder roze-rood. Zo bloeiend in de bermen en tegen de berghellingen op is het een genot om naar te kijken.
Langzaam klommen we omhoog waar de bergen overgingen in alpenweiden waar de sneeuw nog op de berghellingen lag. Hier en daar een kudde koeien en zelfs zag ik midden in een veld een caravan staan omringd door een enorm aantal bijenkasten. Door de eeuwen heen hebben zich hier niet veel bomen gevestigd maar die mis je niet in dit prachtige gebied.
Na het inchecken gegeten in een Turks eethuis waar alleen mannen zaten te eten. Een broodje Döner of Kebab het is er allemaal even heerlijk. Een mandje brood, een stapeltje hele dunne (soort) wraps een schaaltje met Turkse yoghurt en een salade van fijngesneden tomaten, pepers, uien en kruiden, je eet je vingers er bij op, heerlijk. Daarna de stad in waar we nog gesproken hebben met een voormalige gastarbeider, 25 jaar in Nederland gewerkt en alweer 20 jaar terug in dit land. Jammer genoeg moesten we zijn uitnodiging om een glas thee te drinken afslaan omdat we om 15.00u met Ismaïl hadden afgesproken voor een rondleiding langs een aantal bezienswaardigheden van deze stad. Daarna een terrasje gepakt en een bezoek gebracht aan de bazaar waar tientallen juwelierswinkeltjes in gevestigd waren en zowaar heb ik maar een bescheiden aankoop gedaan. Door de hangers met opaal dat alleen hier gedolven wordt heb ik mij niet laten verleiden.
Na de uitgebreide maaltijd van vanmiddag had niemand meer zin om uit eten te gaan. We hebben allerlei soorten broodjes gekocht en waren net op tijd terug in het hotel voor de voetbalwedstrijd Nederland – Denemarken......................
Om 7.45u de koffers buiten de kamer had Ismaïl ons gevraagd zodat we na het ontbijt om 8.30u konden vertrekken. Wel heerlijk om zelf niet met je reistassen te hoeven sjouwen. 's Morgens zet je ze voor je kamer en bij aankomst in het volgende hotel schrijf je je kamernummer erop zodat ze even later keurig worden afgeleverd, wat een luxe. Het brood tijdens het ontbijt was vanmorgen in tegenstelling tot gisteren heerlijk vers en met honing uit deze omgeving smaakte het voortreffelijk.
De reis ging vanmorgen van het bergdorpje Yusufeli waar we in een prima hotel hebben geslapen en gegeten naar Erzurum, de grootste stad in het oosten van Turkije. Deze stad ligt op bijna 2000m hoogte, op de uitgestrekte Anatolische Hoogvlakte. Door haar hoogte heeft Erzurum het meest ruige klimaat van heel Turkije. Hoewel de stad gelegen is in een bar klimaat met lange winters (het kan wel tot min 36 gr. vriezen) en er in het gebied veel aardbevingen voorkwamen, ontwikkelde de stad zich tot een belangrijke halte in de zijderoute van Perzië naar de Zwarte Zee.
Gisteren was regen de hele dag onze vaste metgezel maar volgens mij had de zon spijt van haar afwezigheid tijdens zo'n prachtige reis en probeerde zij dat vandaag goed te maken door overdreven haar best te doen. Uiteraard hadden wij geen bezwaar tegen een strak blauwe lucht met een stralende zon die zich af en toe toch nog achter een wolk verschool om haar schaamte over gisteren te verbergen. Maar goed in de loop van de dag hebben we haar vergeven en waren de wolken verdwenen. De rit was spectaculair, je wist gewoon niet waar je kijken moest, enorme bergen met een prachtige structuur die ooit door oerkrachten zijn veroorzaakt. Onze eerste stop was op een plek waar moerbeibomen stonden waarvan de vruchten rijp waren om te plukken. Het was voor mij de 1e keer dat ik een moerbei mocht eten. Ze zien eruit als dikke witte rupsen maar smaken heerlijk. Granaatappel - en vijgenbomen stonden in de buurt om het plaatje compleet te maken. Wat ik niet wil vergeten te vertellen over de diverse soorten tamarindes die hier groeien zijn de kleuren, variërend van een lichte roomkleur tot geel, roze en donkerder roze-rood. Zo bloeiend in de bermen en tegen de berghellingen op is het een genot om naar te kijken.
Langzaam klommen we omhoog waar de bergen overgingen in alpenweiden waar de sneeuw nog op de berghellingen lag. Hier en daar een kudde koeien en zelfs zag ik midden in een veld een caravan staan omringd door een enorm aantal bijenkasten. Door de eeuwen heen hebben zich hier niet veel bomen gevestigd maar die mis je niet in dit prachtige gebied.
Na het inchecken gegeten in een Turks eethuis waar alleen mannen zaten te eten. Een broodje Döner of Kebab het is er allemaal even heerlijk. Een mandje brood, een stapeltje hele dunne (soort) wraps een schaaltje met Turkse yoghurt en een salade van fijngesneden tomaten, pepers, uien en kruiden, je eet je vingers er bij op, heerlijk. Daarna de stad in waar we nog gesproken hebben met een voormalige gastarbeider, 25 jaar in Nederland gewerkt en alweer 20 jaar terug in dit land. Jammer genoeg moesten we zijn uitnodiging om een glas thee te drinken afslaan omdat we om 15.00u met Ismaïl hadden afgesproken voor een rondleiding langs een aantal bezienswaardigheden van deze stad. Daarna een terrasje gepakt en een bezoek gebracht aan de bazaar waar tientallen juwelierswinkeltjes in gevestigd waren en zowaar heb ik maar een bescheiden aankoop gedaan. Door de hangers met opaal dat alleen hier gedolven wordt heb ik mij niet laten verleiden.
Na de uitgebreide maaltijd van vanmiddag had niemand meer zin om uit eten te gaan. We hebben allerlei soorten broodjes gekocht en waren net op tijd terug in het hotel voor de voetbalwedstrijd Nederland – Denemarken......................
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
