15 en 16 februari

Maandag 15 februari.
Vanmorgen mochten we uitslapen want we werden pas om 11.15u verwacht bij het boekingskantoor voor de helihike.
Eén van de taken van Bert in Lelystad is gladheidscoördinator en voordat we vertrokken had hij al een paar mooie uurtjes in de gladheid doorgebracht.
Sinds wij weg zijn is het weer in Nederland nog niet veel verbeterd en Bert wil toch een beetje in de gladheidssfeer blijven vandaar dat we hadden besloten om te gaan ijswandelen op een gletsjer zodat hij straks zijn taak weer met frisse moed kan uitvoeren...............
Het was prachtig weer dus vol goede moed konden we aan ons nieuwe avontuur beginnen. Allereerst werden we gewogen en rugzakken of andere bagage mocht niet mee. Het advies was om schoenen, sokken en jassen van hun aan te trekken dus, gehoorzaam als wij zijn, doen wij dat. We kregen bergschoenen+een buiktas waar klimijzers in zaten, sokken en een regenjack. Uiteindelijk zagen we eruit als echte bergbeklimmers. Met nog een Australisch stel de helikopter in en we werden boven op de gletsjer afgezet waar Julia onze Zwitserse en in Italië opgegroeide gids op ons stond te wachten. De klimijzers werden ondergebonden en de hike kon beginnen. Nou daar kan ik zeer kort over zijn, het was werkelijk fantastisch!! Wat een belevenis om een ijswandeling te maken over een gletsjer, die vormen en kleuren, onvoorstelbaar. Julia had een groot geloof in haar groep want ze liet ons een behoorlijk moeilijk traject volgen, zelfs een afdaling aan een touw. Als je door had hoe te lopen op die ijzers dan vloog je over die bergen, wat een ervaring. De 2 uur waren snel voorbij en voordat we het wisten zaten we al weer in de heli op de terugweg. We hadden prachtig weer en hebben met z'n 4en ongelooflijk genoten van deze ijswandeling.
Op de berghellingen staat in grote getale de “rode pohutukawa” een boom die een rode bloeiwijze heeft. Deze boom bloeit op het Zuidereiland eens in de 3 tot 5 jaar. Het is in decennia niet voorgekomen dat deze bomen allemaal tegelijk zo overvloedig bloeien. Onze gids vertelde dat in Nieuw Zeeland zo weinig gebeurt dat dit feit zelfs het landelijke nieuws haalde. Maakt ons niet uit, het is een prachtig gezicht en dat wij dit mee mogen maken is een bijzonder voorrecht.
Moochy, wij vinden het geweldig om door jouw geboorteland te reizen en zoveel mooie dingen te mogen zien, wat een overweldigende natuur.
Dinsdag 16 februari.
Vanmorgen afscheid genomen van een zonnig Franz Josef en om 9.00u op weg naar Awatuna een plaatsje 144 km verderop aan zee. Nog steeds kunnen we niet verdwalen want er loopt maar één weg naartoe. Eerst op weg naar Okarito, daar was een lagune aan zee waar de zeldzame witwangreiger (ja ja, we krijgen er verstand van) verblijft. Het was heen en terug een omweg van zo'n 25 km maar voor de zeldzame witwangreiger hebben wij dat over. Je gelooft het niet maar we zijn bijna op de plaats van bestemming en daar komt zo'n zeldzaam beest aanvliegen, prachtige foto's natuurlijk. Daarna geen eentje meer gezien, oh jawel toen we wegreden zag Bert er net nog eentje aan zijn ontbijt. Maar onze mannen willen ze vliegend want dan heb je ze mooi op de foto.............alleen deze zeldzame witwangreiger liet zich niet opjagen. Dat ontbijt van hem duurde een eeuwigheid en zolang hadden wij niet dus is het bij één zeldzame vliegende witwangreiger gebleven.............
De weg liep langs Lake Mapourika en Lake Wahapo en op een brug over de Whataroa River hadden we een fantastisch uitzicht op Mount Cook. Het water van die rivier had door het gletsjerwater dezelfde prachtige turquoise kleur als Lake Tekapo, schitterend om te zien. Veel veebedrijven onderweg en de hekken om de weilanden hebben ze met een krachtig gif ingesmeerd, waarschijnlijk voor dieren die de kudde kunnen schaden. Daar kwamen we pas achter toen Harry boven op een hek had gestaan om foto's te maken...............Hij heeft z'n handen nog nooit zo vaak achter elkaar gewassen........... Daarna nog even door het stadje Hokitika gewandeld waar Harry een paar nieuwe wandelschoenen heeft aangeschaft. Je loopt hier de zolen onder je schoenen vandaan, letterlijk dan wel te verstaan. We blijven 3 dagen in Awatuna waar we in een prettig appartement zitten. We hebben tot nu toe prachtig weer gehad maar er is een cycloon ter hoogte van Australië geweest die alle hogedrukgebieden heeft verjaagd, afwachten dus maar wat voor weer we de komende dagen krijgen.
Vanavond gegeten in Greymouth en we genieten nu om 21.00u van een mooie zonsondergang in zee.
Mappie, van harte gefeliciteerd met de geboorte van je 2e kleindochter. Wat heerlijk dat alles gezond is en als ze op haar zusje lijkt dan is het zeker een plaatje.
Hendrien, heb je mijn mailtje nog ontvangen? Jammer genoeg waren je vrienden niet thuis.