Laatste verslag van 8 en 9 maart

Lieve lezers,
Dit is het laatste verslag van onze reis door Australië en Nieuw Zeeland. Met plezier heb ik over onze avonturen geschreven, in de eerste plaats voor onszelf zodat we de foto's op de juiste volgorde kunnen zetten en dat we weten wat we allemaal gedaan hebben. Fijn dat iedereen op de pc mee heeft kunnen genieten want genoten hebben wij zeker..... Nog bedankt voor de leuke reacties. Als de foto's zijn uitgezocht stuur ik een link om ze te bekijken (wie dat wil)
Liefs, Dini

Maandag 8 maart
Gisteravond aangekomen in Takamatua Estate in Matakana.
Takamatua betekent “plaats om te rusten aan het eind van een lange reis, en dit is ook hoe wij deze architectonisch adembenemende lodge en grote familiewoning zullen herinneren. Gebouwd op een groot stuk land met een weids uitzicht over Ti Point, Omaha Beach tot aan de Coromandel Peninsula is dit werkelijk een paradijs.
De beschrijving zegt verder, de lodge is ontworpen volgens de hoogste standaard met daarin opgenomen een klassieke architectuur, luxe voorzieningen en meubels, een weelderige tuin en smaakvolle inrichting met antiquiteiten die door de jaren heen verzameld zijn. Allemaal ondersteund met de nodige high tech audio en visuele middelen en een climate control systeem. Als je ’s nachts naar het toilet moest dan gingen in de gang laag bij de grond vanzelf lampjes branden……...... ha ha wat wen je snel aan luxe.
En lieve allemaal het is helemaal waar, wat een schitterend huis. Alleen dat uitzicht al, daar wordt een mens toch vrolijk van, de afwerking, inrichting, omgeving, je waant je echt in een paradijs.
Het fantastische ontbijt vanmorgen op het terras was een feest, lekker eten, goed gezelschap, adembenemend uitzicht, tjee wat een heerlijke afsluiting van een schitterende reis. Daarna een lange wandeling gemaakt over het strand van Omaha Beach. De hoge golven zorgden voor een groot aantal surfers en het was een prachtig gezicht als de golven stuksloegen op de golfbrekers. Duinen zorgden ervoor dat je de daarachter gelegen huizen niet zag. De rest van de middag hebben we op ligbedden in de tuin doorgebracht, weer eens wat anders na 2 maanden intensief alles verkennen.
Aangezien het diner gisteravond in de omgebouwde zaagmolen met live pianospel prima was bevallen gingen we ook nu op weg naar dit restaurant voor onze laatste avondmaaltijd in dit land. Jammer genoeg was hij gesloten en zijn we alvorens naar een ander restaurant te gaan eerst nog de berg volledig opgereden want daar zouden spectaculaire uitzichten zijn.
En dat was ook zo, als afscheid van dit zo wonderbaarlijk mooie land werden we nog verwend door een prachtige zonsondergang over de bergen en baaien. De maaltijd in een restaurant in het centrum van Matakana was een waardig en heerlijke afsluiting van al die diners die we in beide landen hebben genoten. Nog maar niet denken dat we overmorgen gewoon weer zelf moeten koken……………

Dinsdag 9 maart
Vanmorgen om half negen kregen we ons laatste ontbijt van deze vakantie weer geserveerd op het terras met voor onze neus een prachtig zwart Fries paard staande in een lager gelegen wei en de geit (of bok) met zijn merinhojas aan vrat de heg kaal. De zon scheen meedogenloos en scheen daarmee te zeggen “geniet er maar goed van want in Nederland ben ik in deze tijd niet zo scheutig”.
Om half tien de auto in voor de laatste rit naar het vliegveld van Auckland, zo’n 95 km verderop aan de andere kant van het eiland. De auto ingeleverd bij Hertz en eerst maar zien hoe we die bagage ingecheckt kregen. We hadden de reistassen zo ingepakt dat deze zo’n 22 kilo per stuk wogen. De zware spullen in de rugtassen want die wogen ze toch niet. Ha ha, dat was dus wel zo………… Nadat de tassen waren gelabeld moesten we al onze handbagage laten wegen. Enkele rugzakken waren te zwaar dus moesten er spullen overgeheveld worden naar de al te zware reistassen, vreemd maar dat hebben we maar gedaan. We begonnen met ruim 2 uur vertraging, i.p.v. half drie stegen we iets voor vijf uur op want de motor was stuk. We waren blij dat dit niet onbelangrijke onderdeel goed werd nagekeken want er zal toch maar een motor uitvallen........ Na 11 uur vliegen overstappen in Honkong en ondanks dat de laatste vlucht naar Amsterdam bijna 12 uur duurde was het een prettige reis. Dit laatste vliegtuig was gigantisch (met een bovenverdieping) en het achterste deel van het vliegtuig schudde bij het opstijgen zo heftig heen en weer dat ik blij was dat mijn ledematen vastzaten………. Je krijgt een lunch en diner of een diner en ontbijt op zo’n lange vlucht en je kunt drinken wat je wilt, prima verzorgd. Er zit een tv-scherm in de stoel voor je en de keuze uit tientallen films en CD’s maken dat je je niet hoeft te vervelen. Na 2 films heb je wel vierkante ogen maar kijken zullen we……………
10 Maart om 6 uur ’s morgens landden we veilig op Schiphol, blij dat we onze geliefden snel weer zouden zien……………….

Als besluit kan ik alleen maar schrijven dat we met z’n 4-tjes een fantastische reis hebben gemaakt. Heel veel onwaarschijnlijk mooie dingen gezien en soms moeilijke maar fantastische uitstapjes gemaakt.
Ondanks dat we elkaar regelmatig zien is het toch heel wat anders als je besluit om 2 maanden zeer close met elkaar zo’n lange reis te maken.
Maar het was prettig om al die mooie dingen met elkaar te delen en we hebben veel plezier gehad, heel veel gelachen, nog meer geplaagd en af en toe gemopperd (dat kan natuurlijk ook niet anders als je Wezenberg heet).

Australië en Nieuw Zeeland hebben ons verrast en boven verwachting mooie dingen laten zien. Wat is het een voorrecht dat we zo mochten genieten van al die wonderen der natuur. Het heeft ons hart vervuld van dankbaarheid en ontzag.

En we hebben altijd de foto’s nog, daar kunnen we de eerstvolgende jaren nog menig uurtje van genieten……………….