Vrijdag 5 maart

Vrijdag 5 maart
Inderdaad schrijf ik wel een beetje veel informatie en veel moeilijk uit te spreken plaatsnamen maar dat doe ik voor mijzelf anders weet ik over een tijdje echt niet meer waar we allemaal geweest zijn en hoe het heette. Aangezien ik de laatste verslagen heb opgeschreven wordt het een heel ander verhaal. Als je typt dan kun je veel makkelijker toevoegen, weghalen en het verhaal smeuïger (naar waarheid) maken. Het is nu een beetje een opsomming van de feiten geworden, maar goed, je kunt tijdens het lezen ook een roze bril opzetten....
Inderdaad Steven, onze monden zullen niet verslijten van het vertellen van onze avonturen, we zetten ze meteen achter de computer.................nee hoor, als jij komt, vertellen we bij elke foto wat, waar en hoe..................ha ha.

Vandaag om 9.15u stonden we op de steiger te wachten op de ferry van Paihia naar Russell, de plaats waar de R. Tucker Thompson voor anker lag. Met deze boot gingen we een zeiltocht maken om de Bay of Island vanaf het water te verkennen. De zon had het goed met ons voor en lachtte stralend boven die Bay. Met zo’n 20 medepassagiers voeren we de haven uit langs de eilanden op weg naar een beschutte inham voor de lunch.
Onderweg passeerden we de Queen Mary 2, het grootste cruiseschip ter wereld. Met daarvoor een marineschip en snelle Zodiacs met mariniers vlogen om die boot heen om de veiligheid te bewaken. Zeker bang voor aanslagen.
Als je wilde kon je naar een eiland worden gebracht voor een wandeling naar boven op de berg voor fraaie vergezichten, je kon ook lekker aan boord blijven. Omdat wij van het sportieve soort zijn hebben we ons laten afzetten voor een pittige wandeling naar boven. De zwemkleding hebben we maar in de tas gelaten en luierend gekeken naar de andere uitslovers. We hebben genoten van de capriolen van een paar dolfijnen in het boegwater van zo’n snelle speedboot, mocht van mij nog wel wat langer duren.
Om half vier waren we weer in Russell en tijdens de terugtocht met de ferry gingen een aantal Jan van Genten op visvangst, wat een prachtig gezicht.
We zijn in Paihia maar blijven eten, heerlijk met uitzicht op de haven, zodat we ’s avonds niet weer de deur uit hoefden. We zitten erg ver verwijderd van de bewoonde wereld maar het is een schitterende locatie, paradijselijk.
Voordat we naar de cottage gingen nog even een zijpad van 8 km door de bushbush genomen naar het strand. Wat een golven, er werd dan ook druk geboard, of hoe je dat ook noemt. Het was een schitterende zee, fantastisch strand en een prachtig achterland. De superlatieven zijn nu bijna volledig uitgeput. Het is gewoon een erg mooi land en we hebben zeker geen spijt dat we hier een tijdje hebben mogen vertoeven. Het was vandaag bijzonder warm en ook vanavond is het nog heerlijk om buiten te zitten.
Morgen gaan we naar Cape Reinga.....................